دانشجویی که سال آخر دانشکده خود را می‌گذراند به خاطر پروژه‌ای که انجام داده بود جایزه اول را گرفت.
او در پروژه خود از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی «دی هیدورژن مونوکسید» توسط دولت را امضا کنند و برای این درخواست خود، دلایل زیر را عنوان کرده بود:

1-مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ می‌شود.
2- عنصر اصلی باران اسیدی است.
3-وقتی به حالت گاز در می‌آید بسیار سوزاننده است.
4- استنشاق تصادفی آن باعث مرگ فرد می‌شود.
5-باعث فرسایش اجسام می‌شود.
6-حتی روی ترمز اتومبیل‌ها اثر منفی می‌گذارد.
7-حتی در تومورهای سرطانی یافت شده است.

از پنجاه نفر فوق، 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلی علاقه‌ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می‌دانست که ماده شیمیایی «دی هیدروژن مونوکسید» در واقع همان آب است!

عنوان پروژه دانشجوی فوق «ما چقدر زود باور هستیم» بود!!
یکبار دیگر دلایل را بخوانید می بینید همه خواص آب هستند

سر قبر نشسته بودم ...باران می آمد. روی سنگ قبر نوشته بود : شهید مصطفی احمدی روشن ....

از خواب پریدم.

مصطفی ازم خواستگاری کرده بود، ولی هنوز عقد نکرده بودیم.

بعد از ازدواج خوابم را برایش تعریف کردم.

زد به خنده و شوخی گفت : بادمجون بم آفت نداره...

ولی یه بار خیلی جدی ازش پرسیدم که :کی شهید می شی مصطفی؟ مکث نکرد، گفت : سی-سالگی ...

باران می بارید شبی که خاکش می کردیم...

گاهی اوقات آدم افتخار میکنه به یکسری از هموطن هاش که واقعا" ایرانی اند.

ایرانی بودن را نه در فخر فــــــروشی به شکوه گذشته تاریخی خود، بلکه در اعمال خود متجلی می سازند و این می شود بزرگترین افتخار هر ایرانی

یکی از این هموطن ها، خانم ساناز سهرابی است ساناز، 29 آذر بود که با اجرای یک پرفورمنس آرت به نام:

" تحریم هـــا جنگ خاموش "

در مقابل سازمان ملل در نیویورک، توجه مردم دنیا را به سمت موضوع

"تحریم هــــای غرب علیه ایران "

جلب کرد هدف او از اجرای هنری اش این بود که در افکار عمومی درباره تأثیر منفی تحریم‌هــــا روی سلامت مردم ایران ، حساسیت ایجاد کند.

او در این کار، از 26 هزار کپســول استفاده کرد که طی هفته‌های گذشته با روایت‌های بیماران ایرانی و مشکلاتی که در پی کمبود یــــــــا افزایش قیمت دارو برای شان به وجود آمده پر شده بود.

ساناز سهرابی ضمن قرار دادن این کپسول‌ها روی زمین، آن‌ها را میان عابران و نیز افرادی که از درب سازمان ملـــــــــل بیرون می آمدند پخش کرد.

ساناز سهرابی، اجرای هنری اش را به منوچهر اسماعیلی، پسر پانزده‌ساله‌ی اهل دزفول استان خوزستان، که ماه گذشته ( آبان) به خاطر دسترسی نداشتن به داروی هموفیلی جـــــان خود را از دست داد تقدیم کرد.

ممنون ساناز سهرابی که صدای مردم کشورت شدی و به جای ما فریـــاد زدی

از اول محرم، یک ژست خوشگلی! راه افتاده بود در این فضای مجازی که بجای نذری برای امام حسین علیه السلام، به زلزله زده ها کمک کنیم؛

به جای هیأت محرم، به زلزله زده ها کمک کنیم؛

به جای صرف پول برای ساخت ضریح جدید امام حسین علیه السلام، به زلزله زده ها کمک کنیم!

بماندکه زلزله زده گوشواره اش را برای ساخت ضریح داد ...

بماند که زلزله زده ها هم آویخته بر عبای حسین علیه السلام هستند!

حالا اربعین امام هم تمام شده و زلزله زده ها فراموش شده اند!!!

مدعیان به فکر مهمانی های میلیونی و استفاده صحیح و بهینه از تعطیلات در پیستهای اسکی یا سواحل خلیج فارس افتاده اند!

مدعیان محترم! بیاید یک کمپین بگذارید که هزینه ی یک ماه لوازم آرایشتون را خرج زلزله زده ها کنید؛

هزینه ی چالوس رفتن و ویلا گرفتن را؛

هزینه ی کافی شاپ رفتن ها را ؛

هزینه ی اسکی و اسب سواری را؛

یا سفرهای دبی و انتالیا و را...

یک کمپین بگذارید که امسال پالتو و بوت نخریم و خرج زلزله زده ها کنیم!

اصلاً بیایید این دو ماه محرم و صفر، هزینه ی شارژ اینترنتتون را خرج زلزله زده ها کنید!

یا پول یک ماه بنزین ماشینتون که تو خیابونها میچرخید را بدید و این یک ماه را با اتوبوس رفت و آمد کنید!

ولنتاین نگیرید و پارتی برگزار نکنید و خرج زلزله زده ها کنید!

باز هم لازمه مثال بزنیم که معلوم شه مشکل از وضعیت زلزله زده ها نیست و از شور و شعوری ست که حسین علیه السلام در جان مردم میریزد و از آن می ترسید؟!!

و یک عده هم ظاهر زیبا و جذاب و بشر دوستانه ی! جملات شما را می بینند و باور می کنند و بهتون کمک می کنند در ترویج حرفاتون!

لم دادید کنار لپ تاپتون، کیک و قهوه تون را می خورید و برای اعتقادات مردمی نسخه می پیچید!

مردمی که جان و مالشون را در راه حسین ابن علی علیه السلام می دهند؛ حتی ارمنی ها و زرتشتی ها!

حالا همه ی امورات اقتصادی و خرج و دخل و ... درست شده، مونده نذری های ملت برای محرم و صفر!

انگار همه فهمیدند که هر چه داریم، از محرم و صفر داریم؛ به هر بهانه ای بر محرم مان تیر می زنند...

اما فراموش کرده اند فرمایش رسول خدا(ص) را که فرمودند:

ان لقتل الحسین حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا

همانا این محبت و این شور حسینی در قلوب مومنین هرگز خاموش نخواهد شد

چنین گفت رســتم  به سهـــراب یل

که من آبـــرو دارم انــــــدر محـــل

مکن تیز و نازک ، دو ابـروی خود

دگر سیخ سیـخی مکن؛ مـوی  خود

 شدی در شب امتــــــحان  گرمِ چت

بروگــمشو ای خــاک بر آن سـرت

اس ام اس فرستادنت بس نبــــــــود

که ایمـیل و چت هم به ما رو نمـود

 رهـا کن تو این دختِ افراسیــــــاب

که مامش ترا می نمــــاید کبــــــاب

اگر سر به سر تن به کشتن دهیـــم

دریغـــا پسر، دستِ دشــمن دهیـــم

 چوشوهر دراین مملکت کیمــیاست

زتورانیان زن گرفتـــــن خطـــاست

خودت را مکن ضــــایع از بهــراو

به دَرست بـــپرداز و دانش بجـــــو

 دراین هشت ترم،ای یلِ با کـلاس

فقـط هشت واحد نمـودی تو پاس

توکزدرس ودانش، گریزان بـُدی

چرا رشــته ات را پزشـکی زدی

 من ازگـــــــــور بابام، پول آورم

که هــرترم، شهـریه ات را دهـم

من از پهلــــــوانانِ پیــشم  پـــسر

ندارم بجــز گرز و تیـــغ و ســپر

 چو امروزیان،وضع من توپ نیست

بُوُد دخل من هفـده و خرج بیست

به قبـض موبایلت نگـه کرده ای

پــدر جــــد من را در آورده ای

مسافر برم،بنـده با رخش خویش

تو پول مرا می دهی پای دیـــش

مقصّر در این راه ، تهیمیــنه بود

که دور از من اینگونه لوست نمود

چنیـن گفت سهـراب، ایـــول پـدر

بُوَد گفـــته هایت چو شهـد وشکر

ولـی درس و مشق مرا بی خیـال

مزن بر دل و جان من ضــد حال

اگرگرمِ چت یا اس ام اس شویــم

ازآن به که یک وقت دپرس شــویم